بزرگان کشاورزی ایران

دکتر احمد حسین عدل:
احمد حسین عدل به سال 1277 به دنیا آمد و در مهر سال 1341 ه.ش در گذشت.
تحصیلات ابتدایی خود را در تبریز و دوره های دبیرستانی و دانشگاهی خود را در فرانسه به پایان رسانید. دانشنامه مهندسی کشاورزی خود را از دانشکده کشاورزی گرینیون فرانسه دریافت کرد و در سال 1302 در بیست و پنج سالگی به وطن بازگشت و به معاونت اول اداره خالصه منصوب شد. شش سال بعد در مدرسه عالی فلاحت به تدریس گیاهشناسی پرداخت و سپس ریاست مزارع نمونه کرج و ریاست مدسه و اداره امور فلاحتی در اداره کل فلاحت را عهده دار شد. هنگامی که مصطفی قلی بیات ( بنیانگذار کشاورزی نوین در ایران) امور کشاورزی کشور را به دست گرفت، تمام امور فنی را به عدل سپرد.
عدل در سال 1320، در کابینیه سهیلی وزیر کشور شد. وی سه بار در کابینه های مختلف قوام السلطنه وزیر کشور شد و یک بار در کابینه حکیم المک و یک بار نیز هنگام نخست وزیری سپهبد زاهدی به وزارت کشاورزی رسید. او در سال های 1328-1326 به عضویت شورای عالی برنامه هفت ساله انتخاب و مشغول کار گردید. آخرین سمت وی مدیر عاملی کارخانه کازرونی و ریاست سندیکای صاحبان صنایع اصفهان بود. در جریان همین سالها در دانشکده کشاورزی تدریس می کرد و در ضمن به تألیف کتابهایی نیز پرداخت. عدل در مهر ماه سال 1341 در بازگشت از اصفهان در جاده قم-تهران در تصادف اتومبیل، همراه با پسر در گذشت.
کتاب هایی که از ایشان باقی مانده است عبارتند از:
1)کتاب آب و هوایی ایران
2)تقسیمات اقلیمی
3)رستنی های ایران
4) آبهای زیر زمینی در مناطق خشک فلات مرکزی ایران